We Out Here: A LDN Story is een document (2018) van de mensen en plaatsen die de basis hebben gelegd voor de vruchtbare jazzscene in Londen in 2018. Het gaat over de renaissance die de jazz de afgelopen jaren heeft doorgemaakt. Het gaat ook over vriendschap, gemeenschap en de invloeden van de stad die deze muzikanten hun thuis noemen.
De film vertelt de reis van deze jonge, getalenteerde spelers, van wie velen samen hebben geoefende en samen zijn opgeklommen, en waarvan de geluiden nu een integraal onderdeel van het Londense muzikale landschap aan het worden zijn.
"Veel mensen denken dat jazz de uitdrukking is van de upperclass of elite, maar voor mij is jazz de expressie van precies het tegenovergestelde. Het is de expressie van eerlijkheid en waarheid, wat alle goede muziek juist is. Voor mij is jazz gewoon mijn manier om mezelf uit te drukken, mijn eigen verhaal te vertellen, terwijl ik eer betoon aan wat daarvoor is gebeurd.
De drang om iets nieuws te zeggen
Ik denk dat er nog steeds een stigma kleeft aan het woord jazz. Mensen associëren het vaak met zingen of dansen in een pak, een bigband-sfeer met jazz-handen. Maar er schuilt zoveel in het woord jazz dat het moeilijk te definiëren is. Mijn manier om ernaar te kijken is als een manier van muziek benaderen, die creativiteit en spontaniteit voortbrengt.
Voor veel mensen is jazz een abstract woord, een abstracte vorm van muziek. Voor mij draait jazz om vrijheid: vrijheid van expressie, vrijheid van zijn in het moment.
Binnen jazz is er een constante drang om iets nieuws te zeggen, maar tegelijkertijd ook een diep respect en waardering voor wat er al eerder is gezegd.
Het geeft ons een connectie met het verleden, met degenen die er niet meer zijn. Jazz stelt ons in staat om ideeën, inspiratie en manieren van kijken naar de wereld te nemen en die op een prachtige manier toe te passen. Het kan worden gezien als een smeltkroes, waarin al deze vormen samenkomen en iets creëren dat niemand kan bevatten of een label kan geven. Het lijkt erop dat, door de hele geschiedenis van jazz heen, één ding altijd hetzelfde is gebleven: het feit dat niemand echt kan vastleggen wat deze muziek precies is of wat het zou moeten zijn."
Quotes in de video van voormalige studenten van de Londense Jazz-school Tomorrow’s Warriors.
Nubya Garcia: Tiny Desk (Home) Concert
Reacties
Een reactie posten