Divers maar niet inclusief: Hoe vrouwen en minderheden vastlopen in de Nederlandse politiek

Foto: Tanja jadnanansing en Sylvana simons @Wikimedia Commons

Onze politiek wordt steeds diverser, maar ook inclusiever? In verkiezingstijd hebben politieke partijen en de media hun mond vol van diversiteit. "Hoeveel vrouwen staan er op de kieslijst? Hoeveel mensen met een migratieachtergrond?", zegt politicoloog Zahra Runderkamp in De Nieuws BV. Haar vraag is: waar blijft die aandacht zodra deze politici verkozen zijn?

Politicoloog Zahra Runderkamp doet onderzoek naar vrouwen en etnische minderheden in de politiek, en hun representatie in de media. In haar proefschrift onderzoekt ze hoe het deze groepen vergaat nadat ze verkozen zijn.

Kunnen deze mensen volledig meedraaien? Hoelang blijven ze actief in de politiek? Hoe is de cultuur georganiseerd voor die mensen? Tenslotte geldt: verschillende soorten mensen brengt verschillende soorten wensen. Runderkamp laat in haar proefschrift dan ook zien dat de Nederlandse politiek wel meer divers, maar niet inclusiever is geworden.

Wat is het verschil tussen diversiteit en inclusie?

Diversiteit gaat om de verschillende mensen die er zijn. "De tafel wordt steeds meer gevuld met meer diverse profielen", zoals Runderkamp het omschrijft. Voorbeelden van deze ontwikkeling zijn Lisa van Ginneken, het eerste transgender Kamerlid, en Ines Kostić, het eerste non-binaire Kamerlid.

Inclusie gaat over of die mensen die aan tafel zitten, ook mee kunnen doen. "Of ze zichzelf kunnen zijn. Of ze kunnen blijven zitten. Of ze politieke macht kunnen opbouwen", legt de onderzoeker uit. Dit is belangrijk in het behouden van de diversiteit in de Kamer. 

Lees en luister verder bij NPO radio: Onze politiek wordt steeds diverser, maar ook inclusiever?